Complotdenken 2

In oude culturen, waarin een magisch of mythisch besef heersend was, werd alles wat er in het leven en in de natuur gebeurde, beschouwd vanuit het gezichtspunt dat God of de Goden daar regelend ingrijpen. Natuur en leven waren uitdrukkingsmateriaal voor God. Wanneer men daar invloed op wilde uitoefenen, dan moest men ook in dat gebied actief worden, door het richten van gebeden, het verrichten van bepaalde rituelen, het brengen van offers enzovoort. De rationalisering heeft daarmee afgerekend. De rationele mens kan toch nog gelovig zijn, kan in een God geloven, maar zal niet meer leven vanuit een bewustzijn dat God elk meewaaiend blaadje in de wind beweegt. Er komt een natuurwerkelijkheid en een geestwerkelijkheid tot bewustzijn. De geestwerkelijkheid behoort tot het gebied van het geloof, de natuurwerkelijkheid tot het gebied van de wetenschap. Die beide gebieden raken strikt gescheiden en zo is het mogelijk om als gelovige mens wetenschapper te zijn die, zoals Kortjakje, elke zondag naar de kerk gaat.

Op het punt waar deze rationalisering begint staat een belangrijke figuur en dat is Francis Bacon, 1561-1626. Het is moeilijk om in kort bestek begrijpelijk te beschrijven wat een enorme impact deze wetenschapsfilosofie van Bacon heeft, niet alleen op de wetenschap, maar op het mensbeeld in zijn geheel. Bacon rekent af met de prima philosophia, het oude inzicht dat de mens vooral daarom mens is, omdat hij een denkend wezen is, dat het geestelijke aspect van het menszijn vertegenwoordigt en waar in het denken zelf het waarheidsprincipe ligt. De prima philosophia wordt door Bacon terzijde geschoven. In plaats daarvan haalt hij de subjectief denkende mens naar voren en vraagt hem om ter wille van de objectieve wetenschap toch alsjeblieft eindelijk zijn mond te houden. De natuur openbaart in haar details de waarheden. Door die details met behulp van de inductie te herleiden tot wetmatigheden, waarbij het menselijke verstand zich alleen daarvoor leent en niet voor andere functies die het zou kunnen hebben, ontstaat objectieve wetenschap. Dit wordt de moderne natuurwetenschap. De deductie, zoals die door Aristoteles in de empirische wetenschap werd ingezet (het denken baseert op algemene wetmatigheden en daalt af naar het begrijpen van de details) werd obsoleet, behalve in romantische figuren als Sherlock Holmes.Hij was natuurlijk toch een geniaal mens, deze Bacon en hij slaagde erin om op heel aanschouwelijke wijze duidelijk te maken, dat de mens eigenlijk helemaal geen denker is, maar een subjectief creatuur dat gedachten heeft. Die gedachten zijn de liefhebberijen van zijn subject. Hij noemt die gedachten dan ook niet ‘idee’, maar ‘idool’. Die subjectieve idolen verhinderen een objectieve wetenschap. Dus kijk naar de feiten, zwijg van binnen en hou je uitsluitend bezig met het vinden van wetmatige samenhangen van de feiten die door de feiten zelf worden geopenbaard.

Dat dat een positieve kant heeft mag duidelijk zijn, maar de negatieve kant is ook duidelijk, namelijk dat het geestelijke waarheidsbeleven van de mens, dat hij in een objectief denken kan hebben, wordt verwijderd. Dat verwijderingsproces neemt daar een aanvang en gaat stapsgewijs steeds verder. Zo wordt de mens een biologisch creatuur, dat door een elite moet worden geregeerd, de kudde en de slechte herder, de huurling. Want zelf zijn ze grotendeels storende factoren, de schaapjes. En het is dus van belang dat elk onderscheidingsvermogen dat de mens heeft en waardoor hij een zekere zelfstandigheid heeft, eerst onbelangrijk wordt gemaakt, dan vervolgens belachelijk, om die ooit mogelijk zelfs te verbieden - zoals een schaap in de kudde moet blijven, anders verdwaalt het. De herder weet de weg. Maar hier is er geen goede herder, het is een huurling.

Natuurlijk wordt dat gedaan met behulp van ‘goede bedoelingen’. Discriminatie onder de mensen is geen goede zaak. Als je christelijk voelt, dan heeft dat ook een bovenzinnelijke achtergrond, want voor Christus bestaat geen discriminatie. Maar je kunt dit zover doorvoeren, dat je geen verschil meer mag zien tussen mensen. Alle mensen zijn gelijk, jazeker. Maar in feite moet je zeggen: alle mensen zijn gelijkwaardig. Want hetzelfde zijn ze natuurlijk echt niet. Er is een tendens om dat niet meer te mogen constateren. Zo mag je steeds minder constateren, wat het geslacht van een menselijk wezen is. Er zal een tijd komen, dat het vaststellen of je met een man of een vrouw te maken hebt, gezien zal worden als discriminatie. Tegelijkertijd zijn bijvoorbeeld vrouwen beledigd, wanneer niet naast ‘beste lezers’ ook staat ‘beste lezeressen’. Het is een vanzelfsprekende reactie op het verbod op discriminatie, dat degene die meent gediscrimineerd te worden, eisen gaat stellen. Ik zal niet verder gaan met andere voorbeelden, maar we kennen natuurlijk de pijnlijke voorbeelden van discriminatie en die berusten op het feit dat mensen ongelijkwaardig worden behandeld. Maar je zou wel moeten mogen vaststellen, dat zowel dit als dat bestaat. Maar omdat de ongelijkwaardigheid zo groot is, ligt daarin de mogelijkheid om het onderscheiden ook te verbieden.Onderscheiden is een functie van het denken.

Het gebruik van protocollen, bijvoorbeeld in de geneeskunde, wijst ook op een verdacht worden van het zelfstandige denken. Wanneer je een NHG-standaard voor een bepaalde ziekte opzoekt, dan vind je een onleesbaar groot document waar de wetenschappers zich moeite hebben gedaan om zo volledig mogelijk te werk te gaan om alle eventualiteiten te bespreken en de onderzoeks- en de behandelingsmogelijkheden vast te leggen. Dat moet de arts volgen en zo wordt het geestelijke onderscheidingsvermogen van de mens geleidelijk aan lam gelegd. Iets wat niet meer wordt gebruikt atrofiëert, gaat achteruit en verdwijnt tenslotte mogelijk helemaal. Maar we hebben altijd nog de smartphone en google en allerlei apps, die vangen dat wel op… zodat je het niet eens merkt, dat je eigen regie wordt overgenomen.

Belachelijk en in de toekomst mogelijk verboden is ook om je onderscheidingsvermogen in te zetten voor de raadsels in de maatschappij. We hebben een coronacrisis en er zijn mensen die van het begin af aan, of pas later, met hun onderscheidingsvermogen niet kunnen begrijpen, waarom er zo'n drama van dit virus wordt gemaakt.

Dat mag niet. De WHO heeft vastgesteld, dat het een drama is en alle andere gedachten zijn als geruchten die moeten worden uitgebannen. Kijkt u maar wat in de stukken van de WHO staat.

WHO.int

RCCE ACTION PLAN GUIDANCE

COVID-19

preparedness & response

Page.5:

Set up and implement a rumour tracking system to closely watch misinformation and report to relevant technical partners/sectors. Make sure to respond to rumors and misinformation with evidence based guidance so that all rumors can be effectively refuted. Adapt materials, messages and methodologies accordingly with help of the relevant technical group.

Het is niet de bedoeling dat de mens zelfstandig gedachten vormt over dit drama. Het is vastgesteld dat het een drama is. Punt.

Maar er zijn natuurlijk mensen die dat toch doen. Hoe noemen we die dan? Dat zijn mensen, die vragen zich af, waarom van iets wat niet een drama is of hoeft te zijn een drama wordt gemaakt. Ze kunnen dat onderbouwen met andere wetenschappelijke onderzoekingen dan die naar voren worden geschoven. Ze kunnen dat doen door de getallen te vergelijken met getallen van vroegere ernstige en minder ernstige infectieziekten, die zich over de hele wereld hebben verspreid. Ze stellen zich dan de vraag, waarom wordt van een weliswaar vervelende virusinfectie een wereldwijd drama gemaakt en worden er zulke hoge prijzen betaald?

Die vraag, wanneer je die stelt, dan ligt de diagnose voor je klaar: namelijk je bent een complotdenker. Dit mag je je niet afvragen, dit is belachelijk, dit is tegen de overheid gericht, tegen je medemens enzovoort.

Maar ten grondslag daaraan ligt, dat het denken, het zelfstandige denken van de mens moet worden verwijderd.

We hebben misschien het schrikbeeld van een toekomstige cultuur, waarin de mens vergezeld wordt door robots die allerlei werkzaamheden verrichten. Maar er is een veel groter schrikbeeld en dat is, dat de mens zelf, de levende warmbloedige, tot liefde in staat zijnde mens, gedegradeerd wordt tot een niet onderscheidende robot. Het onderscheidingsvermogen wordt dan wel geleverd door een voorgeprogrammeerde techniek die voorgedachte gedachten en denkpatronen aanlevert.

Daarom is complotdenken gevaarlijk, want dat berust op een gedrevenheid van het onderscheidingsvermogen.