Virus
doorMieke Mosmuller
24-03-2020
10 commentaren
Doordat in de vorming van de publieke opinie niet voldoende gezorgd wordt voor kennis met betrekking tot de ziekteverwekker en de gebruikte test wil ik hierover iets zeggen. Ik heb al eerder geschreven dat ik telkens weer ervaar dat mijn beleving niet mee wil met de feiten. Dat heeft ook met het ontbreken van feiten te maken. Zo wordt van het begin af aan gesproken over tests waarmee het Coronavirus kan worden vastgesteld. Ik wil dan graag weten wat dat voor test is en ga zoeken. Overal alleen maar het woord test, maar geen onderbouwing. Tenslotte vond ik een filmpje: [link]
Daaruit bleek me dat het om een DNA of RNA test gaat. PCR, Polymerase Chain Reaction. We moeten ons hierbij dus niet de oude vertrouwde test voorstellen waarbij het micro-organisme zelf wordt aangetoond, onder de microscoop of zelfs de elektronenmicroscoop. Het is een afgeleide dat getest wordt, namelijk het chemisch aanwezige DNA. Dat heeft in de publieke opinie de status van absolute zekerheid zonder foutpercentage gekregen.
Wat is dan eigenlijk een virus? In de tijd van Rudolf Steiner was het wel al bekend, maar nog niet zichtbaar gemaakt, men kende het alleen als een ‘agens’, een werkzaam iets dat zichzelf vermeerderde en dus meer was dan een chemische stof: een in zekere mate levend wezen. Het is de Nederlander Martinus Willem Beijerinck die dit agens als eerste (1886) gewaarwerd in zijn onderzoek van een aantasting van tabaksbladeren. Van hem komt de naam, contagion vivum fluidum ofwel virus (Latijn, met als betekenis slijm, etter, (slangen)gif). Maar gezien kon het nog lang niet worden.
Wanneer Rudolf Steiner sprak over de griep of de influenza sprak hij steeds over bacillen of plantdiertjes, dierplantjes, en hij sprak erover als existerende micro-organismen die niet de primaire ziekte-oorzaak zijn, maar die symptomen veroorzaken op grond van een onderliggend probleem, dat van velerlei aard kan zijn. Een griep, influenza, corona krijg je niet door het agens, maar door je zieke onderliggende toestand, die ook van meer psychische aard kan zijn. Dat deze micro-organismen niet zouden bestaan heb ik bij hem nooit gelezen, hij ziet alleen hun mogelijke aanvalskracht als niet absoluut.
Een virus zou dan ook een agens zijn, niet een giftig bijproduct van de zieke cel zelf, maar het zou als agens slechts werkzaam kunnen worden als de gastheer een goede voedingsbodem is.
Als kenmerk van een virus heeft steeds gegolden dat het een levende cel nodig heeft om te kunnen overleven, het kan dus alleen via levende wezens worden overgedragen, oppervlakte van dingen kunnen het virus niet in stand houden. Het bestaat uit materiaal dat gelijkenis heeft met het kernmateriaal in de menselijke cel, het stelt deze drager van het erfelijke patroon en de eiwitsynthese, het DNA of het RNA buiten werking, neemt het proces helemaal over en begint met het eigen DNA/RNA te reproduceren. ‘Het nucleïnezuur wordt opgenomen in een chromosoom van de gastcel, waarna het nucleïnezuur door de cel vermenigvuldigd wordt. De opname gebeurt doordat het reverse transcriptase aanhecht aan het volledige RNA-genoom van het virus en dit overschrijft naar het DNA van de gastheercel. Daarna wordt de cel aangezet om dit stukje steeds opnieuw te laten aflezen (transcriptie)’ (Wikipedia).
Het is in feite een eiwit, zonder celstofwisseling en zonder omhulling, waardoor het in feite geen cel is, maar alleen chemisch materiaal. Dat het toch tot de levende substantie gerekend wordt komt door het feit dat het zich uit zichzelf vermeerdert (ten koste van de gastheer). Zo vernietigt het de gastheercel en breekt sterk vermeerderd naar buiten, om vervolgens weer nieuwe cellen aan te vallen. Je kunt je zo heel goed voorstellen dat er een reactieversnelling optreedt, als bij een kernexplosie.
Een aantal jaren geleden heb ik seminars gegeven over kernenergie, over kernkracht. Terwijl ik dat onderwerp bestudeerde werd het duidelijk dat er met kernsplijting ingegrepen wordt tot in het specifieke, de essentie van de chemische stof. Ook als je ermee rekening houdt dat het slechts een model is – het atoom en molecuulmodel – dan moet je toch beseffen dat de wetmatigheden die daarvan afgeleid zijn geldigheid hebben. Een kernexplosie is een realiteit, hoe dan ook. Voor de anthroposoof roept dat onmiddellijk de herinnering op aan de voordracht van Rudolf Steiner over de etherisering van het bloed. Daarin (GA 130, p. 104) wordt in een vragenbeantwoording de waardevolle mededeling gedaan: elektriciteit is vervallende lichtether, magnetisme is vervallende klank- of chemische ether, en er is een derde kracht, vervallende levensether, maar die moest toen nog worden ontdekt en zou een gigantische krachtsontplooiing betekenen. Deze derde kracht kennen we inmiddels heel goed: kernsplijting of fusie is een aanval op de integriteit van een stof.
Ik beleefde toen, bij de bestudering van kernkracht, een gevaar van een aanval op de integriteit van de menselijke individualiteit en een noodzaak om het Ik Ben te versterken. Het grote voorbeeld van de onkwetsbaarheid die daardoor – tot op zekere hoogte uiteraard – ontstaat is de ‘Verlosser van Tschernobyll’. [link]
In analogie hiermee leeft het virus, in die zin, dat het de celkern binnengaat en de fysieke integriteit van het erfelijke materiaal aanvalt. Ook hier geldt: het is een model, maar de werkingen die door deze modeltheorie worden verklaard zijn niet te loochenen. Het kan zijn dat het er in het micro-leven heel anders uitziet dan het model voorstelt, maar het is een werkzame hypothese.
Nu heeft Rudolf Steiner in diezelfde vragenbeantwoording ook duidelijk gemaakt in hoeverre demonische, satanische en nog hogere, d.w.z. lagere boze machten samenhangen met de ondernatuur van elektriciteit, magnetisme en de toen nog niet ontdekte kernkracht.
Het virus heeft een analogie met de kernkracht, het valt de integriteit in de kern aan en zo wordt het duidelijk met welke macht we daar te maken hebben.
Nu weten we nog lang niet wat deze infectie zal gaan betekenen en je mag al niet meer zeggen dat je betwijfelt of het wel zo erg is, want dan word je gestraft vanwege onwetenschappelijk gepraat. Ik zeg dus helemaal niks. Maar dat we hier met een zware beproeving te maken hebben wordt wel duidelijk, virus of geen virus. En welke boze geestmacht daarmee samenhangt wordt ook duidelijk, virus of geen virus.
Wordt vervolgd.
Commentaren
-
Van peter buys @After the Spanish Flu pandemic of 1918, Steiner was asked what was this all about.
Dr Thomas Cowan - Virus et électrification de la Terre (youtube) -
Van Mieke Mosmuller @I had seen the video, but it must have been a personal talk with Steiner, for in the lectures he has only spoken about bacteria and bacillus, not about virus. I never rely on personal talks. So that is why I gave my view, without relying on the information of Dr. Cowan, with all the respect for his point of view that is very interesting in other aspects.
-
Van Katrien S. @Zeer verhelderend artikel Mieke!
-
Van Alexander @Vielen Dank für Ihre ernsten, bemerkenswerten und anregenden Mitteilungen.
Ihre heutige Bezugnahme zur Radioaktivität schient mir persönlich, vom Phänomen her höchst bedenkenswert. Vor ein paar Tagen sprach ich in diesem Zusammenhang mit meiner Frau über unsere Erinnerungen an die Ereignisse im Frühjahr 1986. Der 26. April war ein wunderbar sonniger Frühlingstag, wolkenlos blauer Himmel. Wir verbrachten, nichts ahnend, den ganzen Tag in unserem Garten, pflanzten Weinstöcke, trafen gute Freunde und freuten uns des Lebens.
Erst im Nachhinein mussten wir hören, in welchem Maß wir dem fallout aus Tschernobyl ausgesetzt waren. Die Wetterlage ist aktuell vergleichbar! Der Unterschied: wir scheinen nicht im Rückblick Kenntnis von unserem Betroffen-sein zu haben, wir stehen mitten drin.
Nochmals Danke! -
Van Thomas @Statements zur Corona-Lage von einem Nicht-Anthroposophen:
https://hooktube.com/watch?v=Fx11Y4xjDwA
https://hooktube.com/watch?v=X9RKReLDjbM -
Van Kim Graae Munch @Nice work. The virus is more mineral than plant, as it has no containing membrane, if it has an ether it may be as a loose sky.
It gets life when hijacking a cell. -
Van Herta Conrad @Danke für Ihre Erkenntnis und das Kundtun Ihres Geistes.
Es ist die Medizin für ein Erkennen können. Danke Ihnen Alles Liebe und Gute, Gesundheit und Kraft.
Herta Selina Conrad -
Van Chris Scurbecq @Zeer interessant, helder uitgelegd! Dank je wel.
Het wordt i.d.d. gevaarlijk om een andere opinie uit te spreken. Bij de klimaat'gekte' zagen we al iets dergelijk, er werden zelfs tientallen ontslagen of ermee bedreigd; al kwam er gaandeweg massa tegenstand van mensen die zeiden: "hooo, hold your horses, niet zo'n snelle conclusies trekken. Laten we dat eens rustig bekijken." Maar nooit door de mainstream media belicht die alle weken met doembeelden afkwam. Er is precies een midden weggeslagen.
Nu, met een fysieke lockdown - ik mag zelfs niet naar ons ma rijden en ook niet om goede drop bij AH in NL ;-) - worden we bijna letterlijk de mond gesnoerd (mondmaskers!) waarvan we i.d.d. soms betwijfelen of er geen andere zaken een bijna onzichtbare rol spelen.
Met de test zelf zou er ook wat loos zijn trouwens https://www.wodarg.com/
Ik kijk uit naar jouw verdere visie!
Hartelijke groet! -
Van Thomas @Unten ein paar Steiner-Zitate aus Anthrowiki zum Thema "Epidemie" und die daraus resultirende Frage, was unsere "Hunnen" sind ( siehe Text), also die Ursachen für die heutige Pandemie.
Karmische Ursachen
Infektionskrankheiten hängen wie alle Krankheiten stets auch mit dem Karma des Menschen zusammen. Bei Seuchen, die ganze Völker betreffen, steht das Volkskarma im Hintergrund, bei weltweiten Pandemien das ganze Menschheitskarma.
„Das Innere drückt sich immer später im Äußeren aus. Eine Krankheit ist die karmische Folge einer früheren verkehrten Tat, zum Beispiel einer Lüge. Wenn eine solche real wird, so wird sie eine Krankheit. Seuchen gehen auf weit zurückliegendes Unrecht der Völker zurück. Sie sind etwas Unvollkommenes, das von innen nach außen gerückt ist.“ (Lit.:GA 93a, S. 73)
Bedeutsam ist die von Ahriman geschürte Angst namentlich dann, wenn sie ganze Völker ergreift und unbewusst als Gruppenkarma in die folgende Inkarnation hinüberwirkt. Infektionskrankheiten erreichen dann sehr leicht ein epidemisches Ausmaß. Rudolf Steiner nennt als Beispiel die Ängste, die mit dem Einfall der Hunnen in Europa verbunden waren und im späteren Mittelalter die Lepraepidemien auslösten.
„Sie müssen in diesem Falle, wenn Sie geistig die tiefere Ursache dieser Krankheit erklären wollen, zurückblicken auf ein bedeutsames historisches Ereignis: auf das Ereignis, als von Osten her große Völkermassen über Europa hinwegstürmten und dieses Europa in Furcht und Schrecken setzten. Diese asiatischen Scharen waren Volker, die auf der alten Atlantierstufe stehengeblieben und daher im Niedergang begriffen waren, also Völker, die den Niedergangs-, sozusagen den Fäulnischarakter besonders stark in ihrem Asträlleib hatten. Wären diese Völkerschaften über Europa herübergestürmt, ohne daß die Europäer sich erregt oder erschreckt hätten, dann wäre nichts passiert. So aber verursachten diese Horden Angst und Schrecken und Bestürzung; ganze Völkerschaften in Europa erlebten diese Angstund Schreckenszustände. Und nun mischte sich der faule Astralstoff der Hunnen mit den von Angst und Furcht und Grauen durchwühlten Astralleibern der Überfallenen Völker. Die degenerierten Astralleiber der asiatischen Stämme luden ihre schlechten Stoffe auf diese furchtdurchwühlten Astralleiber der Europäer ab, und diese Fäulnisstoffe bewirkten eben, daß später die physische Wirkung der Krankheit auftrat. Das ist in Wahrheit die tiefe geistige Ursache des Aussatzes im Mittelalter. Es tritt also etwas, was geistig verursacht ist, in späterer Zeit im physischen Körper auf. Nur wer dieses Gesetz von Karma kennt und es zu durchschauen vermag, ist dazu berufen, in den Geschichtsverlauf tätig einzugreifen.“ (Lit.:GA 100, S. 87f)
Am Beispiel der Grippe zeigt Steiner, dass diese die höchst eigentümliche Eigenschaft hat, schlafende Krankheiten zu wecken:
„Vergessen wir nur ja nicht, wie von allen Seiten jetzt bei wirklich unbefangenen Beobachtern die Erkenntnis auftritt, daß ganz besondere Verhältnisse jetzt, man möchte sagen, über Teile der Erde ziehen und ganz besondere Formen des menschlichen Erkrankens hervorrufen. Und vergessen wir auch nicht, daß eine andere Erscheinung von großem Interesse in der Gegenwart sein muß, das ist diese, daß ja zweifellos selbst so etwas wie die gewöhnliche Grippe, wie sie heute auftritt, eine höchst eigentümliche Eigenschaft hat. Sie weckt nämlich eigentlich schlafende Krankheiten, Krankheiten, zu denen der Organismus inkliniert und die sonst durch die entgegenwirkenden Kräfte des Organismus in den Verborgenheiten bleiben, die also unter Umständen bis zum Tode sogar schlafen könnten, die werden in einer gewissen Weise dadurch aufgedeckt, daß der Mensch von der Grippe befallen wird.“ (Lit.:GA 312, S. 228f)
Einwirkungen von Toten
Menschen mit mangelnder moralischer Gesinnung, deren Erdenleben von Gewissenlosigkeit und Verantwortungslosigkeit geprägt war, werden im Leben nach dem Tod zu Dienern furchtbarer geistiger Wesen, die an der Entstehung von epidemischen Krankheiten beteiligt sind.
„Da sehen wir die physische Welt durchzogen von Krankheiten, Seuchen, sehen diese physische Welt durchzogen in früheren Zeiten von jenen Seuchen, die ja hinlänglich bekannt sind. Man braucht nur die verheerenden Züge unter der älteren europäischen Bevölkerung durchzugehen, wo die Pest, Cholera und dergleichen hinzog über die Lande. In dieser gegenwärtigen Zeit sind wir in bezug auf solche Dinge - man kann das Wort dafür gebrauchen - noch verhältnismäßig glücklich daran. Allein schon bereiten sich gewisse Epidemien vor, auf die bereits in unseren Vorträgen aufmerksam gemacht worden ist. So sehen wir also den gleichsam zur Unzeit eintretenden Tod über die Erde hinziehen, und so auch sehen wir Krankheiten und Seuchen über die Erde hinziehen. Und der Seher sieht Seelen, die da leben zwischen dem Tode und einer neuen Geburt, jenen Geistern helfen, die aus den übersinnlichen Welten in die Sinneswelt die Kräfte tragen, welche Seuchen, Krankheiten bringen, welche sozusagen unzeitige Tode bringen. Es gehört zu den furchtbaren Eindrücken, Menschenseelen in gewissen Zeiten ihres Lebens zwischen dem Tode und einer neuen Geburt wahrzunehmen, die Diener geworden sind der schlimmen Geister von Krankheit und Tod, und die sich selber dazu verurteilt haben, solche Diener der schlimmen Geister von Krankheit und Tod zu werden.
Versucht man nun das Leben solcher Menschen zurückzugehen bis vor die Zeit, da sie die Pforte des Todes durchschritten haben, dann findet man immer bei denjenigen Menschen, die sich das eben erwähnte Schicksal bereitet haben, daß sie in ihrem Leben auf dem physischen Plan Mangel an Gewissenhaftigkeit, Mangel an Verantwortlichkeitsgefühl gehabt haben. Das ist ein ständiges Gesetz, welches sich dem Seher zeigt, daß Seelen, die durch die Pforte des Todes schreiten, und die vorher gewissenlose Seelenanlagen gehabt haben oder in Gewissenlosigkeit gelebt haben, sich zu einer bestimmten Zeit zwischen dem Tode und der neuen Geburt zu den Dienern machen derer, die mitarbeiten müssen an dem Hereintragen von Seuchen, Krankheiten und unzeitigen Toden in die physisch-sinnliche Welt. Da sehen wir naturgemäßes Geschehen, dem diese Seelen unterliegen, und von dem wir nicht sagen können, es sei, wie eine Kristallisation oder wie der Stoß zweier elastischer Kugeln oder dergleichen, unabhängig von irgendwelchen moralischen Fehlern; sondern an dem, was da geschieht, was diese Seelen uns zeigen, sehen wir, wie sich in den höheren Welten durcheinandermischt dasjenige, was als Naturgesetzmäßigkeit in den höheren Welten wirkt, mit der moralischen Weltordnung, Wie die Dinge in den höheren Welten geschehen, das hängt ab von Wesenheiten, an denen das eine oder das andere geschieht, je nachdem diese sich moralisch in die Welt hineingestellt haben.“ (Lit.:GA 144, S. 32f) -
Van Luuk Humblet @Beste Mieke Mosmuller,
Dat je beleving niet mee kan met de feiten, kan ik mij maar al te goed voorstellen. Zelf kan ik me nog goed herinneren dat ik elf jaar geleden opgelucht dacht: “Oef, het is mislukt!”. De uitbraak van de zgn. ‘Mexicaanse griep’ had wel paniek verwekt maar toen bleek dat mensen er niet aan dood gingen, doofde de zaak als een nachtkaars uit. (In mijn boekje ‘In Verbinding met de Wereld’ heb ik daar toen één bijzinnetje aan gewijd).
Dit keer blijkt het dus wél gelukt te zijn. Hoewel het aantal slachtoffers (die uiteraard te betreuren zijn) gering is, komt er naar aanleiding van het coronavirus heel veel tot stilstand. Dat doet aan terroristische aanslagen denken: terroristen hebben (in tegenstelling tot bijv. een overmachtig vijandelijk leger) niet genoeg impact op onze samenleving om die te ontregelen, het coronavirus (in tegenstelling tot bijv. een pestbacterie) heeft dat evenmin. Ze veroorzaken beide een beperkt aantal slachtoffers maar ze roepen wel angst en paniek op. Die brengen ons er dan toe zelf onze samenleving te ontregelen en onszelf op te (laten) zadelen met beperkingen, controles en wantrouwen. Daarmee bedoel ik overigens niet dat de nu nu genomen maatregelen om de epidemie te vertragen overbodig of nutteloos zouden zijn.
Wat mij bij die maatregelen treft, is dat twee kwalijke erfenissen uit de negentiende eeuw plotseling weer enorm de kop opsteken: nationalisme en materialisme. Nationalisme: terwijl we er inmiddels al zoveel jaren aan gewend zijn dat de Europese Unie (overigens een zeer ondemocratische machtskolos) nationale regeringen op de vingers tikt en tot de orde roept, en zich met nutteloze zaken zoals de maximaal toegelaten kromming van komkommers bezig houdt, lijkt het nu bijna of deze Unie niet meer bestaat. De landen vallen terug op zichzelf en nemen elk voor zich maatregelen zonder overleg of onderlinge afstemming, wat bijv. leidt tot toestanden bij landsgrenzen, die al tientallen jaren tot het verleden behoorden zoals laatst in Hoogstraten. (Tussen haakjes: hoe gaat dat eraan toe bij jullie in Baarle-Nassau/Baarle-Hertog, zijn daar alle straten versperd??). Het recht op vrij verkeer van mensen en goederen binnen de EU bestaat opeens niet meer. Een terugval dus...
Materialisme: dat komt hier aan bod in de vorm van een soort merkwaardig medisch fatalisme: zonder vaccin staan we machteloos. Bij het horen van de berichtgeving waan ik mij weer in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, toen ik een kind was. Ook dat voelt (in ieder geval voor mij) aan als een terugval.
Zoals je al meermaals in je blog hebt opgemerkt, is het al dan niet oplopen van een infectieziekte niet alleen een kwestie van een ziekteverwekker (zoals een virus) en van weerstand daartegen. Het hangt er ook vanaf of je je voor de ziekte ‘openstelt’. De destijds bekende antroposofische arts Leen Mees noemde dat: een ‘talent’ voor de ziekte hebben. Bij een epi- of pandemische infectieziekte moet het dus om een collectief talent gaan. Het gevoel dat we in een meervoudige terugval terecht zijn gekomen heeft mij tot de volgende gedachtegang/vraagstelling gebracht.
Epidemische ziektes horen eigenlijk thuis in het vierde na-atlantische cultuurtijdperk (achtste eeuw vóór tot begin vijftiende eeuw na Christus). Sinds de Renaissance komen die groepsziektes steeds minder voor; nu staan vooral de individuele ziektes zoals hart- en vaatziektes en kanker op het voorplan. Epidemieën teisterden de mensen in het vorige tijdperk, toen ze nog veel sterker in een groepsbewustzijn leefden. De steeds weer optredende pest kan zowat als schoolvoorbeeld dienen. Over het voorkomen daarvan in de oudheid zijn we redelijk ingelicht; het allerergste heeft die echter in het Europa van de veertiende eeuw huisgehouden en miljoenen slachtoffers gemaakt.
Als we ons afvragen wat daaraan ten grondslag kan hebben gelegen, dan zullen ongetwijfeld de naar huidige maatstaven onvoorstelbaar slechte hygiënische omstandigheden een grote rol hebben gespeeld (er zijn altijd uitwendige én inwendige oorzaken). Maar als ik op zoek ga naar wat dan in die veertiende eeuw een ‘collectief talent’ voor de pest zou kunnen geweest zijn, dan denk ik aan twee zaken. Ten eerste werd die tijd gekenmerkt door een grote geestelijke verduistering en daaruit voortvloeiende verwarring, waarbij o.a. te denken valt aan de gewelddadige vernietiging van de Orde van de Tempelridders. En in de tweede plaats vermoed ik dat er een ware angstpsychose moet zijn geweest als gevolg van de ingebruikname van het buskruit bij oorlogvoering.
Doen epidemische ziektes zich in ons huidige cultuurtijdperk nog voor, dan vraag ik mij af welke omstandigheden en welk ‘collectief talent’ daarbij aan de orde kan zijn en of we niet zijn teruggevallen tot een vorm van groepsbewustzijn dat niet meer van deze tijd is. Bij het voorbeeld van de ‘Spaanse griep’ anno 1918 lijkt dat niet zo moeilijk: de eerste wereldoorlog was van een tot dan ongekende gruwelijkheid geweest en had de meeste mensen totaal overvallen.
En nu, bij de corona-pandemie? Ik kreeg afgelopen zondag een vingerwijzing toen ik op de radio een interview beluisterde met Wim Cuyvers, voormalig architect en nu ‘forestier’ (woudloper) in de Franse Jura. Hij benoemde een feit dat mij (en vele anderen) al lang bevreemdt, maar soms moet iets door een ander benoemd worden om plots helderder te worden of op zijn plaats te vallen. Zijn stelling was namelijk dat sinds 2007 de ‘publieke ruimte’ door de komst van de smartphone een totaal ander karakter heeft gekregen.
Inderdaad vind ik het nog steeds een verbijsterend beeld als ik over straat loop: vroeger liepen de honden aan de lijn van de mensen, nu lopen de mensen aan de lijn van de mobieltjes. De ‘baasjes’ van huisdieren zijn nu ‘slaafjes’ van computertechniek geworden. Hebben wij op deze manier niet via kunstmatige weg een nieuwe vorm van groepsbewustzijn in het leven geroepen?
En het angstelement? Ja, dat is er zeker ook. Ik probeer mensen om mij heen eraan te herinneren dat het wel zinvol is (tenminste, daar ga ik maar vanuit) om nu de beperkende maatregelen te respecteren, echter niet uit ANGST voor het eigen hachje maar uit ZORG om de verspreiding van het coronavirus zo te vertragen dat er voldoende medische hulp geboden kan worden aan de (betrekkelijk weinig) mensen die dat nodig hebben. “Angst voor een ziekte is de zekerste manier om die ziekte te krijgen” schreef destijds de Sloveense psychiater Martin Kojc.
In dat opzicht lijken de gang van zaken en de eenzijdige mediaberichten mij voor een goede ontwikkeling niet zo bevorderlijk. Als er bovenop de ontregeling en ontwrichting van het dagelijkse leven ook veel angst gaat heersen, zou het resultaat van de al genomen en steeds verdergaande maatregelen per saldo ook negatief kunnen uitvallen. Alleen kun je dat natuurlijk nooit kwantificeren. Ik las een artikel van een Duitse Dr. Wolfgang Wodarg die beweert dat de corona-epidemie zich nauwelijks van andere griepepidemieën onderscheidt zoals we die regelmatig meemaken. Dat is waarschijnlijk wat overdreven, maar zijn opvatting dat we niet de patiënten maar de paniekzaaiers in quarantaine moeten plaatsen, snijdt ergens wel hout.
Gelukkig blijken ook veel mensen er niet alleen het beste van te maken, maar zien ze de crisis ook als een uitdaging om creatief te worden en tot meer onderlinge hulpverlening te komen.
Ik heb nog aan een ander aspect gedacht maar het is voor dit keer wel meer dan genoeg dunkt me. Ik neem mij altijd voor een kort stukje te schrijven maar dat lukt vrijwel nooit!
Met dank en hartelijke groet,
Luuk Humblet, Gent
