In het zonlicht van de ziel spruiten voor mij De rijpe vruchten van het denken. In zekerheid van het zelfbewustzijn Verandert al het voelen zich. Vreugdevol kan ik gewaarworden Het geestontwaken van de herfst: De winter zal in mij De zomer van de ziel wekken... lees meer
Voor zichzelf het stralen van het denken In het innerlijk krachtig te ontvlammen, Het beleefde zinvol duidend Uit de krachtbron van de wereldgeest, Is voor mij nu zomererfenis Is herfstrust en ook winterhoop.... lees meer
Ik kan in het innerlijk nieuw tot leven gewekt De wijdten van het eigen wezen voelen En vervuld van kracht gedachtenstralen Uit de ziele-zonne-macht Wijden aan de levensraadselen, Vervulling schenken aan menige wens, Die hoop reeds de vleugels verlamde... lees meer
In de diepten van mijn wezen dringen: Het wekt een verlangen vol voorgevoel, Dat ik mij zelfaanschouwend mag vinden, Als zomerzonnegave, die als kiem In herfststemming warmend leeft Als krachtdrijfveer van mijn ziel.... lees meer
Natuur, uw moederlijke zijn, Ik draag het in mijn wilswezen En de vuurmacht van mijn wil Staalt de drijfveren van mijn geest, Opdat zij zelfgevoel baren Om mij in mijzelf te dragen.... lees meer
Ik mag nu mijzelf toebehoren En lichtend innerlijk licht uitbreiden In de duisternis van ruimte en tijd. Tot slapen beweegt het natuurlijke wezen, De diepten van de ziel moeten waken En wakend dragen zonnegloed In koude wintervloed.... lees meer
Bij het willen is het grote probleem dat het woord ‘willen’ een dubbele betekenis heeft, want we gebruiken ‘wil’, het woord, meestal voor iets wat je wenst. Ik wil dit of ik wil dat. Maar, laat ik maar zeggen, in de driegeleding van het denken, voelen en willen betekent de wil eigenlijk niet zozeer de wen... lees meer
Zich zelf steeds scheppend, Wordt ziele-zijn zichzelf gewaar; De Wereldgeest streeft voort In zelfkennis nieuw tot leven gebracht En schept uit duisternis van de ziel De wilsvrucht van de zelfgewaarwording.... lees meer
Herfstachtig vermindert zich Het bekorende streven van de zintuigen; In de openbaring van het licht Mengen zich de vage sluiers. Ik zelf schouw in ruimtewijdten De winterslaap van de herfst. De zomer heeft aan mij Zichzelf gegeven.... lees meer
Het licht uit de wereldwijdten Leeft in het innerlijk krachtig voort Het wordt tot ziele-licht En geeft licht in de geestesdiepten Om vruchten vrij te maken, Die mensenzelf uit wereldzelf In het tijdenverloop laten rijpen.... lees meer